Żółwik Tuptuś - 21 Paź 2010, 21:30 Temat postu: Pomyłka Valvoline VR1 . Właśnie kończyłem wlewać czwarty litr do pięknie utrzymanego Scorpio Cossie , gdy zmroziło mnie pewne zadżebiście ważne pytanie , które zadałem sobie o cztery litry oleju za późno . - Zakręciłeś korek ? – zapytałem sam siebie , niestety ustami Ciepłego . Poczułem jak serce odbija mi się od resztek mózgu i od jajec na zmianę , poczym zanurkowałem na dno kanału , wprost na spotkanie całkiem sporej plamie oleju . - No to teraz qarwa masz robotę , nie dość , że musisz tego trupa skończyć , to garaż ma lśnić . Ja wychodzę . Mam parę spraw do załatwienia . – Stwierdził Ciepły ruszając w kierunku szatni . - Dobra , dobra – bąknąłem , stwierdzając , że z myśleniem dam sobie na ten tydzień spokój . Z jednej strony byłem zły na siebie , bo był piątkowy wieczór a ja będę siedział w warsztacie i zbierał olej z dna kanału zamiast … … no właśnie . Zamiast czego ? Gdyby nie to , po skończonej pracy wpadłbym po parę piwek do sklepu na rogu i zasnął przy nich oglądając durne seriale w śnieżącym telewizorze , będącym jedynym , mającym jakąkolwiek wartość sprzętem , który podnosi rangę zaplutej nory jaką wynajmuję do poziomu mieszkania . Kuurwa – nawet ja nie jestem tam w stanie wejść po trzeźwemu . Ze sporą dozą żalu odłożyłem tak ekscytujące plany na dalszą częśćwieczoru i zabrałem się za wrzucanie szmat do kanału , tak aby naciągnęły oleju . Gdy skończyłem , Ciepły wyszedł z szatni . Był wykąpany i odwalony jak stróż w Boże Ciało - Na randkę idziesz ? – zapytałem ? - Także , ale wiesz , najpierw interesy , później dupeczki . Ciepły był typem faceta , którego niosła każda fala . Zawsze miał szczęście , najlepsze laski , auta i smykałkę do interesów . Heh , jak ja mu tego zazdrościłem .. Zwłaszcza tych interesów . Przyjeżdżał pod warsztat nowym Landcruiserem , albo Evo , kazał je podszykować i już go nie było . Heh , jak ja mu tego zazdrościłem … Gdy wyszedł zabrałem się za uzupełnianie oleju w Cossie ( tym razem z korkiem we właściwym miejscu ) . Gdy skończyłem usłyszałem odgłos otwierających się wrót do warsztatu . - Zapomniałeś się poperfumować , czy wróciłeś dać mi buzi w czółko na weekend ? - zapytałem , sądząc , że to Ciepły . W odpowiedzi , gdy podnosiłem się spod przepastnej maski , otrzymałem soczysty cios w prawą nerkę . Zabrakło mi tchu , a ból był tak ogromny , że nie zdołałem nawet krzyknąć . Wygięty jak dziwny robaczek , którego ktoś nadziewa na szpilkę . powoli osunąłem się na kolana . Dwie pary silnych ramion pomogły mi wstać i odwrócić się . Abym przestał się nad sobą rozczulać otrzymałem strzał w splot słoneczny , który całkowicie odebrał mi ochotę do czegokolwiek . jedyne co widziałem przez załzawione oczy , to świetliste kręgi żarówek przy suficie . Ciosy zadawane po twarzy miały bardziej efekt kosmetyczno – orzeźwiający niż sprawiający ból . Co nie zmienia faktu , że gdy ze mną skończyli wyglądałem jak mięso przygotowane na tatara . - Do jutra masz oddać całość kasy – zawyrokował ciemny cień przede mną – Za obie fury , które ostatnio sprzedałeś – dodał . Gdy próbowałem odpowiedzieć , że to chyba pomyłka i że przekażę koledze , który przed chwilą wyszedł , usłyszałem tylko cichy świst jaki byłem w stanie z siebie wydobyć . Przerwał mi kolejny strzał w spot słoneczny . - Dlaczego nazywają cię ciepły ? bo jesteś jak ciepłe kluchy ? – zapytał Cień . Po trzecim strzale osunąłem się na kolana i dalej na ziemię . Kopniak w żebra spowodował , że się położyłem w pozycji krewetki , a przed butem na twarzy uratowało mnie jedynie to , że przewracając się na plecy poczułem pod lewym ramieniem przepaść kanału , która mnie za sobą pociągnęła . Bezwładnie upadłem na nasączone olejem zimne szmaty i jedyne z czym walczyłem to z oczami uciekającymi w górę powiek . Jezu , jak bardzo nei chciałem zemdleć . Ostatnie co usłyszałem to odgłos pękających szyb w aucie nade mną i głos Cienia : - Wystarczy . Myślę , że zrozumiał … Świerzy olej ma charakterystyczny „tłusty” smak . Wąchasz go i wiesz , że jest tłusty . Nawet bez dotykania . Po prostu to wiesz . I tyle . Gdy w nim leżysz przez jakiś czas , nadal jest zimny i nadal pachnie tłusto , a krew , zamiast zastygać robi na nim zabawne koraliki w kolorze ciemnej czerwieni . - Kacuś giguś – pomyślałem , stwierdzając , że jeżeli piekło polega na tym , że wiecznie będę miał kaca , to właśnie się w nim znalazłem . Gdy powoli próbowałem się wydostać z kanału zacząłem kojarzyć fakty . Mam oddać bliżej nieznaną sume , do jutra , bliżej nieznanej osobie , w przeciwnym razie bliżej poznani ludzie zrobią mi bliżej poznane kuku , sądząc iż jestem tym kim nie jestem . To było za wiele jak na mój mały rozumek , nawet bez Gigusia . A tym bardziej z nim . Po drodze , do szatni minąłem Scorpio z powybijanymi szybami . Gdy wszedłem do brudnego pomieszczenia służącego za szatnię , jadalnię i biuro jednocześnie stwierdziłęm iż warto by się nieco ogarnąć, przed ruszeniem na miasto . Okazało się , że dostałem nieco bardziej niż myślałem . Bolące niemiłosiernie nerka i mostek , współgrały z rozciętym łukiem brwiowym , i prawie niewidocznym lewym okiem . Nie rozczulając się zbytnio nad sobą doprowadziłem się do względnego ładu , zmywając z siebie resztki oleju i krwi przy pomocy brudnego ręcznika i pasty do szorowania podłóg , której używałem zwykle do mycia rąk . Po przebraniu się w normalne ( czyli mniej brudne niż warsztatowe ) ubrania i założeniu na opuchniętą głowę , czapki , stwierdziłem iż mogę wyjść . Mała , stara honda , którą jeździłem stała z boku garażu , na szczęście nie ruszona przez wesołą gromadkę , która mnie odwiedziła . Gdy do niej wsiadłem i zapuściłem motor w głowie miałem pustkę . Gdzie jechać ? Co zrobić ? Z trudem pozbierałem kołaczące się , w pękającej głowie , myśli i stwierdziłem , że muszę pogadać z kimś , kto może wpłynąć na to , żebym dostał odpowiedź o co tu qarwa chodzi , lub chociaż , dostał odrobinę czasu , aby to wszystko wyjaśnić . Taką osobą był Tata . Niestety , aby do niego dotrzeć musiałem przebyc pół polski , co w moim teraźniejszym stanie , oraz przy pustym baku i portfelu było nie takie łatwe . Facet w moim wieku i z moją reputacja , zamiast listy kontaktów do zaufanych przyjaciół i fajnych dupeczek w mieście posiada raczej listę adresów spod których wyleci przed , lub po tym jak powie : „ dzień dobry” . Cóż było robić . Strzeliłem jak w brydżu , gdy nie ma się nic w karcie a wystartować trzeba . Już chwilę szesnastozaworowy motor ciągnął zgrabne auto z obolałą wkładką w mojej postaci w kierunku willowej dzielnicy położonej na drugim końcu łodzi . Praktycznie nie pamiętam co się działo , w czasie zanim pod kołami auta zachrzęścił biały żwir podjazdu do wielkiego , ale przytulnego , parterowego domu z wielkim garażem ukrytym pod ziemią . Zatrzymałem auto i wysiadając splunąłem krwią na śnieżnobiały żwirek pod nogami . Dwa stopnie pokonałem z małym bólem żeber . Dzwonek . Po nim kolejny . W głębi domu usłyszałem sprężyste i pewne kroki . Po chwili w uchylonych drzwiach zobaczyłem postawnego faceta ubranego w czarne bojówki i sandały . - Żółw – powiedział facet – Co za spotkanie – Dodał z uśmiechem jakby widział dobrego przyjaciela , jednocześnie lustrując mój obity ryj i zgarbioną sylwetkę pokazaną w pełnej krasie gankowych świateł . - Co u Ciebie słychać ? – zapytał tonem , jakby widział biznesowego kolegę tuż , przed wspólnym bizneslunchem . - Wiesz . Codziennie coraz lepiej . – Odpowiedziałem krzywiąc nie spuchniętą połowę wargi i próbując puścić do niego oczko . - Goha jest ? – zapytałem chrapliwie , stwierdzając iż wystarczy tych uprzejmości . - Jest , ale to nie pora na przyjacielską kawkę , na którą chcesz wejść . Właśnie wychodzimy . Odpowiedział , a ja w tym samym momencie zobaczyłem za jego plecami delikatną twarz otoczoną długimi włosami o kolorze ciemnego blondu . Filigranowa dłoń z długimi palcami odsunęła odźwiernego na bok . Ewidentnie wbrew jego woli , lecz jedyne na co się zdobył , to odwrócenie się na pięcie , całus w policzek i rzucone przez ramię : - Za pół godziny mamy być w Manhattanie . Teraz w drzwiach stała szczupła kobietka o rysach dziecka i oczach zimnych jak stal . Drwiący uśmieszek , tylko na chwilę został zastąpiony przez grymas przypominający ból . - Zawsze sobie obiecywałam , że jak Cię spotkam , to dam Ci w twarz . – powiedziała . – Ale Tobie chyba na dzisiaj wystarczy . – Dodała po chwili wahania . Przetarłem dłonią mniej obitą część twarzy i próbując zebrać myśli powiedziałem coś w stylu - EeeeeAaaaaa …. - Otworzę garaż – przerwała moją intelektualną mękę . – Wjedź tam – Dodała zatrzaskując drzwi . Pod domem usłyszałem cichy szelest otwierającej się bramy . Wgramoliłem się do auta i nie zapuszczając silnika , stoczyłem hondę , omijając stojącego na podjeździe RangeRovera , do podziemnej hali . W chwilę po tym wrota zamknęły się i w środku automatycznie zapaliło się światło . Wysiadłem ze stojącego poprzek garażu auta i uklęknąłem nad znajdującą się w podłodze studzienką odpływową . Zdjąłem mokrą od krwi czapkę i splunąłem do studzienki . Za sobą usłyszałem delikatne damskie kroki w butach na szpilce . Kroki ustały z drugiej strony auta , a do mnie dotarł jedynie delikatny zapach perfum . - Jeeeezu – usłyszałem , bardziej jako objaw zmęczenia i podirytowania niż przerażenia . Cichy odgłos ściąganych butów i bose stopy poruszające się po zimnej kafelkowej podłodze , a w chwilę później szczęk otwieranych drzwiczek szafki znajdującej się gdzieś po lewej za mną . Niecała minutę później na moim karku poczułem chłodną i delikatną dłoń , a na głowie mokrą gazę obmywającą rany . Oparłem się plecami o błotnik Hondy i bezwładnie poddawałem się zabiegom , które przywracały mnie do świata żywych . - To będę musiała zszyć – usłyszałem , jako stwierdzenie i już chwilę później poczułem dobrze znane dziubanie igły i ściąganie rozerwanych części skóry , tak charakterystyczne do szycia bez znieczulenia . Zabawne . Człowieka szyje się tak jak worek na kartofle , tylko trzeba mocniej igłę trzymać . Pod koniec szycia prawa dłoń Małgorzaty oparła się na mojej kości policzkowej , a delikatny zapach perfum , z błogością ogarnął moje nozdrza . Przez chwilę zastanawiałem się dlaczego nam kiedyś nei wyszło . Hmm … - może gdybym nie był takim dupkiem …. Ale byłem . Jestem i ….. Z moich filozoficznych rozważań wyrwał mnie nasączony spirytusem tampon przyłożony do krwawiącej rany nad okiem . - Nie podniecaj się , bo Ci szwy puszczą - usłyszałem w odpowiedzi na wszystko . A całkowitą jasność widzenia przywróciło mi ukłucie w szyję i rozchodzący się od niego ból zastrzyku . - Nie chcę prochów – zaprotestowałem . - Nie pitol – usłyszałem w odpowiedzi – Bez tego nie dojedziesz nawet do zakrętu . Chwilę później stałem o własnych siłach . Moja wybawicielka na moment zniknęła . Gdy pojawiła się ponownie , rzuciła mi na maskę auta zwinięte w kostkę spodnie i koszulę . - Masz , załóż to – powiedziała , stając zawsze tak aby jej twarz kryła się w cieniu . Gdy się przebrałem podeszła tak blisko , że nasze twarze dzieliło tylko parę centymetrów . Sekundę za późno powiedziała : - Masz też to - powiedziała wciskając mi w rękę mały zwitek banknotów . - A teraz srutututu . – dodała . A gdy próbowałem się wysilić na odpowiedź , pchnęła mnie z całej siły w kierunku auta . Odgłos podnoszonej bramy definitywnie dał mi do zrozumienia , iż ta wizyta dobiegła końca . Bez odwracania się wsiadłem do auta i wyjechałem . Skręcając spod domu na drogę dojazdową otworzyłem okna i szyber , aby z głowy wywietrzał mi zapach perfum i domu , w którym przed chwilą byłem . Strzał który dostałem w szyję spowodował , że rany przestały boleć , a umysł stał się w miarę przejrzysty . Aby zatankować wybrałem Neste – na samoobsługowej stacji mój obity ryj nie powinien przyciągnąć niczyjej uwagi . Pół godziny później byłem w drodze do osoby , która jako jedyna mogła mi cokolwiek wyjaśnić . Do Taty . Gdy mijałem zardzewiały drogowskaz , mówiący o konieczności skrętu w lewo i przejechaniu siedmiu kilometrów , jezlei będę chciał się dostać do miejscowości Kaliska , cyfrowy zegarek pośrodku deski rozdzielczej pokazywał drugą w nocy . To kiepska godzina na rozpoczęcie odwiedzin , u kogos , kogo nie widziałem przez ponad rok i kto niekoniecznie chce się ze mną spotkać . Po tej myśli , zwolniłem jazdę i poszukałem odchodzącej od głównego asfaltu , zjazdu pomiędzy przydrożne drzewa . Sto metrów dalej zauważyłem miejsce w którym honda spokojnie stoczyła się z asfaltu i praktycznie niewidoczna od strony drogi zatrzymała się w niecce powstałej po przewróceniu się wielkiego przydrożnego jesiona . Uchyliłem lekko szyby , z nadzieją iż płytki i nerwowy sen przyjdzie szybciej niż przestaną działać środki przeciwbólowe , które dostałem . Parę minut później o dach auta zaczął kropić deszcz , a ja powoli zacząłem się zapadać w odchylonym do tyłu fotelu w czymś co bardziej przypominało letarg niż sen . Bywają takie chwile , że bez względu jak gównianą sytuację miałbyś na jawie , cieszysz się , że się obudziłeś i , że to wszystko , co przed chwilą Cię otaczało to był tylko sen . Gdy się ocknąłem , zegar na desce pokazywał kwadrans po ósmej , a słońce nieśmiało przebijało się przez stalowoszare chmury . Bez wysiadania , zapuściłem motor i po własnych śladach kół wytoczyłem się powrotem na szosę . Dwa kilometry za sennymi Kaliskami ,skręciłem na utwardzoną gryzem polną drogę . Po kolejnych dwóch kilometrach kluczenia pomiędzy pagórkami z rachitycznym zbożem i ruinami opuszczonych gospodarstw , dotarłem do starej folwarcznej , zawsze otwartej bramy . Droga za brama była prosta i prowadziła do delikatnie odnowionego dworku , w którym ktoś włożył bardzo dużo pracy , aby urządzenia elektroniczne typu kamery , czy fotokomórki były skrzętnie ukryte i nie psuły harmonii widoku niczym z pierwszych stron Pana Tadeusza . Zatrzymałem , totalnie nie pasującą do tego obrazka hondę , na pustym podjeździe i zamiast udać się schodami do głównych drzwi domu , obszedłem dwuskrzydłowy budynek z lewej strony , kierując się na jego tyły . Wokoło nie zauważyłem nikogo , ale dobrze wiedziałem iż , od momentu gdy tylko przekroczyłem kołami linię bramy , każdy mój ruch jest uważnie śledzony . To że dotarłem tutaj gdzie byłem było tylko dobrą wolą właściciela posesji . Za domem ujrzałem dobrze znaną sylwetkę mężczyzny , w którego ruchach tylko oko wprawnego obserwatora zauważyłoby ślady po przebytym wiele lat temu udarze . Tyłem do mnie krzątał się przy stole zastawionym wiktuałami przygotowanymi do sporządzenia wielkiego słoja ogórków małosolnych . Pomimo iż równo przystrzyżona trawa tłumiła całkowicie odgłosy moich kroków , a On krzątał się tyłem do mnie , byłem pewien , że wie o mojej obecności . Stanąłem dwa metry za nim i nie wiedząc co powiedzieć i jak zacząć przerwany dawno dialog próbowałem zebrać myśli . - Dobrze , że jesteś . – usłyszałem – weź spod domu szpadel , pójdziemy nakopać świerzego chrzanu . Zdanie to wypowiedziane , tak jakbym poszedł się odlać i nie było mnie pare minut a nie parenaście miesięcy , wybudziło mnie z zamyślenia i całkowicie zbiło z tropu . Szurając nogami poszedłem po szpadel . Cóż mogłem zrobić . W milczeniu poszliśmy na zbocze nieopodal , na którym od zawsze rósł najdorodniejszy dziki chrzan . I zacząłem wykopywać kolejne duże i poprzerastane chrzanowe korzenie . - Nie niszcz liści ! – zganił mnie , gdy zbierałem się aby wypowiedzieć pierwsze słowa . - Mam problem Tato . – Odparłem , łagodniej łapiąc natki . - Problem ? – zamyślił się . – Każdy z nas ma jakies problemy . – dodał najwyraźniej bawiąc się zaistniałą sytuacją . - Tak , ale ja po raz pierwszy w życiu mam spore kłopoty , które tak naprawde nie są moje . – odparowałem , zbierając się w sobie aby opowiedzieć całą historię . - Widzisz . Takie czasy – odpowiedział , gdy nabierałem powietrza przed dłuższym wywodem . – Posyłasz kogoś , aby odzyskał Twoje pieniądze , a oni nawet nie są w stanie sprać właściwego faceta . Brak słów . Co za partacze . Zatkało mnie . I to do tego stopnia , że zamiast próbować odpowiedzieć cokolwiek skupiłem się opętańczo na czyszczeniu korzeni chrzanu . - Ciepły od dawna kręcił na boku . I to jeszcze akceptowaliśmy . Niestety zaczął mieć brzydki zwyczaj zapominania o płatnościach . A o tym już zapomnieć nie mogliśmy . To nieuczciwe i psuje atmosferę we wszystkich interesach . Nie tylko w tym konkretnym . – Dodał zrywając pare świerzych liści dębu i oddzielając płatki liścia od łodyżek . - Ale nie przejmuj się . Te patałachy najpóźniej jutro załatwią sprawę do końca . – w tonie jego głosu było bardziej znużenie niż złość . – Poukładaj równo ogórki i zlaej wrzątkiem , a na nich ściśle liście dębu i chrzan . Posłusznie wykonałem polecenia , realizując kolejne czynności znane ze starej rodzinnej receptury . - Ale , przecież on odda kasę . – zacząłem nieśmiało - Tu nei chodzi o pieniądze – przerwał mi . – Uważasz ze jestem głupcem , którego można naciągać i wodzić za nos ? - Nie , ale … - znów nie dokończyłem - A może uważasz ,że się pomyliłem i ze nie ten ponosi konsekwencje co powinien ? Może chłopaki sprali własciwą osobę ? - Nie . – odpowiedziałem z rezygnacją układając kolejną warstwe ogórków i dolewając wywaru . Wiedziałem iż sytuacja jest nieodwracalna , a decyzje zostały już dawno podjęte . Gdy ułożyłem cały słój naprzemiennie następujących po sobie warstw , Tata przykrył go odpowiednio dopasowanym talerzem i przycisnął dużym kamieniem . Łoskot przesuwającego się po sobie porcelany i krzemionki spowodował , że przeszedł mnie zimny dreszcz . - Jakbyś był w pobliżu za parę dni to wpadnij . Ogórki będą gotowe , to damy ci słoik . – Usłyszałem na zakończenie wizyty . Chwilę później ciche skrzypniecie drzwi od kuchni uświadomiło mi iż zostałem sam na zewnątrz domu . Gdy pięć minut później zapuszczałem silnik auta powiedziałem sam do siebie : - Pora wracać . I uporczywie wypychałem z myśli pytanie , które samo się nasuwało . Tylko dokąd ?? Stunt_Man - 21 Paź 2010, 21:45 przypływ natchnienia? ale historia ciekawa 
trzeci - 21 Paź 2010, 21:52 Heh ... fajnie było przeczytać na koniec dnia 
Magda M. - 21 Paź 2010, 22:00 O tak, czyta się jednym tchem  Świetny tekst.
Pietrekk - 21 Paź 2010, 22:02 No to ja zostałem w szoku
Freeman - 21 Paź 2010, 22:04 Trzy razy zmieniam posta i dalej nie wiem co napisać. Tak jest prawie zawsze po przeczytaniu Twoich historii. Rebel - 21 Paź 2010, 22:18 świetne... jak dobra książka szewski - 21 Paź 2010, 22:30 Mega. Może zajmij się pisaniem na poważnie  .
Peedro - 21 Paź 2010, 22:57 na dobry koniec dnia 
Bezimienny - 21 Paź 2010, 23:12 Nie jaże to na poważnie czy nie? bo już zgłupiałem, wydaje sie mega realne. P.S niepamiętam żebym coś napisanego czytał tak uważnie, zrozumiale i chętnie bo nienawidze czytania dłuższych tekstów, ale to jest super napisane. Pietrekk - 21 Paź 2010, 23:20
Miałem to samo, ale po odświeżeniu i przeczytaniu komentarzy uznałem ze chyba fikcja, choć mega realne jak mówisz
CzaRmaX - 21 Paź 2010, 23:21 Temat postu: Re: Pomyłka
No tym fragmentem to mnie zaskoczyłeś - to jest HIT tego opowiadania . A generalnie ten fragment można odnieść do wielu spraw z życia.
Braku talentu nie można Ci zarzucić i szlifuj go dalej
DemptD - 21 Paź 2010, 23:24 a ja wnioskuję o wrzucenie tego do "Opowieści Dziwnej Treści"
Pietrekk - 21 Paź 2010, 23:28
Koniecznie Parzych - 22 Paź 2010, 00:09 Genialna opowieść, jak zawsze zresztą...  Od razu do "Opowieści Dziwnej Treści"... 
Magda M. - 22 Paź 2010, 08:54
Popieram wniosek
Rebel - 22 Paź 2010, 09:51 Temat postu: Re: Pomyłka
Oby więcej takich zwrotów akcji! 
elmek13 - 22 Paź 2010, 12:27 Bezimienny, tak ma być. 
bidżej - 22 Paź 2010, 12:31 czyta się nieźle, ale od momentu przyjazdu Hondą do dworku robi się dość przewidywalne 
rapet - 22 Paź 2010, 12:34 Ja czytałem pierwszy raz twoje historie jestem w szoku :yyy: gratki 
AeSeF - 23 Paź 2010, 10:50 Respect Tuptak  wciąga niemiłosiernie 
luk-90 - 23 Paź 2010, 12:48 przecież możesz spokojnie na tym zarabiać
AeSeF - 23 Paź 2010, 15:03 Zapomniałem dodać, myślę że będzie tego dużo dużo wiecej
przemo_rsr - 23 Paź 2010, 16:25 szczerze , myślałem, że gość miał taką historę [poważnie, brawo
Żółwik Tuptuś - 24 Paź 2010, 19:17 Heh - dziękuję za dobre słowa
Pisanie będe kontynuował - Moja Muza - Goha mnie w tym mocno dopinguje , więc kto wie - może coś z tego wyjdzie . Narazie , tak jak wspominaliście , reszta mojej grafomanii jest tutaj : http://www.fiestaklubpols...pic.php?t=40896 moje texty na dole strony . ps: to zabawne jak dużą wagę przywiązujecie , czy była to prawda czy jedynie iluzja , a co za tym idzie osądzacie to jako prawdziwe , lub nie
Rebel - 24 Paź 2010, 19:24 Fikcja
Stunt_Man - 24 Paź 2010, 19:32 szkoda że Cie Żółwik na zlocie nie było 
Tommy - 24 Paź 2010, 19:42
Oj szkoda, bo planowałem, że w końcu będzie okazja poznać mojego guru osobiście... Aż strach się bać co by jeszcze z tego w dziale twórczości wynikło
Harry - rewelacyjny tekst. Jak zawsze miałem sporo do powiedzenia, tak po tym mnie zatkało
Gratulacje.
lehu8 - 24 Paź 2010, 22:18 Znając trochę Żółwia i czytając to byłem całkowicie przekonany że jest to prawdziwa historia 
Jak dla mnie, rewelka 
|
